در زندگی، سخت ترین چیز، انداختن گذشته است. زیرا انداختن گذشته یعنی انداختن تمام هویت، انداختن تمام شخصیت. یعنی انداختن خودت. تو چیزی جز گذشته ات نیستی، تو چیزی جز شرطی شدگی هایت نیستی.گذشته تنها چیزی است که در مورد خودت می دانی. انداختن آن دشوار است ،سخت ترین چیز در زندگی است. ولی کسانی که جرات انداختنش را داشته باشند، فقط آنان زندگی می کنند. دیگران فقط تظاهر به زندگی کردن می کنند.اوشو
حقیقت کالایی نیست که توسط مردم خریداری شود. اوشو
"شبه انسان" کسی است که همیشه دنبال قدرت مرجع است، همیشه نیازمند دیگری است تا به او بگوید که چه کند. او آماده است اطاعت کند: هرگز آماده نیست انتخاب کند.
برای همین است که فیثاغورث و تمام مرشدان بزرگ دنیا می خواهند که تو انتخاب کنی... اوشو
گل رزی که در باغ شکوفه می زند برای چیز دیگری شکوفه نمی زند ! و رودی که به اقیانوس جاری می شود برای چیز دیگری جاری نمی شود --جاری شدن لذت بخش است . جاری بودن جشن است. تو در عشقی -- عشق تو را به جایی راهنمایی می کند ؟ لذت عشق از خود آن می آید . نیازی به هدف دیگری نیست . آن برای خودش کافی است . اوشو
در دنیا باش ولی از دنیا نباش. در درون چیزی را انباشته نکن، در روح فقیر باش. اوشو
یک دروغ کوچک با خود هزار و یک دروغ دیگر می آورد، زیرا تو مجبور می شوی از آن دفاع کنی و از دروغ نمی توان با حقیقت دفاع کرد. اوشو
هنگامی که خود را شناختی، به هر کجای دیگر می توانی سفر کنی. سپس به هر کجا که بروی، سعادت در کنار تو است. اوشو
اجازه دهید این شعار همیشه مقابل روی شما باشد، اجازه دهید آنقدر عمیق وارد وجودتان شود که حتی به هنگام خواب هم به یاد داشته باشید که: "این نیز بگذرد"... اوشو
دنیای اطراف شما بسیار زیبا و فریبنده است و به همین دلیل ما ریشه هایمان را فراموش کرده ایم ولی این فراموشی به معنای جدا شدن از ریشه ها نیست. اوشو
تواضع یکی از موارد لازم و اساسی برای آموختن است. حتی بدون وجود فردی خردمند، در صورتی که شما از تواضع کافی برخوردار باشید موارد بسیاری را فرا خواهید گرفت.اوشو
پیش از آنکه مرگ بر در بکوبد، هر آنچه داری تقسیم کن! آیا می توانی ترانه ای زیبا بخوانی؟ بخوان و آن را تقسیم کن. آیا می توانی تصویری را نقاشی کنی؟ نقاشی کن و آن را تقسیم کن. هر آنچه در کف داری... و هرگز کسی را ندیده ام که چیزی برای تقسیم کردن نداشته باشد. اوشو
انسان حیوان عجیبی اسـت! همه چیز را کاوش می کند ، تا قله ی اورست می رود ، تا قطب شمال و کره ی ماه می رود، اما هرگز به فکر نمی افتد که سری هم به درون خویش بزند! این بزرگترین بیماری ای است که انسان گرفتار آن است. اوشو
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
other،
،
<-PollName->
آمار
وب سایت: